Kampid

pixabay.com

Lekad ri kala Redite Paing Gumbreg, anake cenik ento ngae lega makejang kulawargane, apabuin muani aukud tur polos, alep sajan ngaba dewek. Sayan kelih sayan liu anake nyayangang, kadi kampid, Meme lan Bapane lega pesan ngelah pianak buka keto, kuala ban aukudne doen makada reramane was-wasan pasaian. Yan pianakne kene sengkala pasti ke reramane sebet krana kampidne usak tusing ngidayang ban ngae makeber buin.

          Toih ja, sing pati ya mabuat jele, seleg pesan nyalanang swadharmane dadi sisia, dadi nak cenik, to makada anake demen. Liu pesan ia ngelah timpal. Kuala patuh ja masih ia tuah anggona kampid ken timpalne, kebatanga ri kala lakar makeber.

          Memiih… beneh tusingne, tiang tusing ngerti kadirasa ia nak pragat kenyem-kenyem jak kedek dogen. Yen tiang ningeh ia dadi kampid, nah tuah anggona lakar makeber doen, suudan ento? Tusing lakar toliha. Keto jenenge. Tiang tuah bisa nolih doen, ditu ia demen nulungin timpalne ri kala kene sengkala, ento jenenga makada ia liu ngelah timpal? Adaah.. tusing tawang neh.

          Tekening reramane masih ia tusing ja ngae jele, apa ke ye takut kene welangan nyrabnyab tur medihin kuping? Badah… tusing masih bakat tawang. Nanging, maan tiang nolih sedek dina anu, awakne berud, telah matatu, minab ia kene sengkala di margane, yen tusing, tusing pasaja entudne berud magetih, gidatne kelet, sikune masih berud, celana masukne uek di entudne, baju koteh ban endut.

          “Aduh, sakit. Mieh kalud dini padidian nyen kone lakar ngidayang orain nulungin. Bajune telah daki, batise kebes. Aduh, sakit gati. Mieh.”

          Meh… tiang nolih ia paling, nelpun timpalne simalunan tusing ada ne teka nulungin, ngarimik ya padidian

 “Mih, Ratu Bhatara tulungin titiang mangda nenten menggahina sareng reraman tiange.”

          Badah! Dong kene suba. Tiang nolih doen tusing ngidayang nulungin, bareng nurdar bayune usak, ngejer tur ngetor.

          Mulih ia adeng-adeng ngaba motorne telah sod-sod marukrukan di aspale. Mih.. benyah rasane tusing ada ne nulungin ia, diapin ya suba mapitulung teken timpalne, suba malaksana melah. Duh Bhatara!

          Dong dayanin, suba katakeh, tileh masih bat-bate teken reramane, madasar kone takut. Meh… mula saja ne takut kelangan kampidne. Kuala, payu masih ubadina. Aminggu tusing ngidayang ban masuk, krana telah sakit awakne. Ane ngae sebet,  tusing ada timpal leketne nelokin mulih. Badah! Saja ne tuah dadianga kampid dogenan.

          Sekat ento ia mendep dogen, sing ja liang cara pidan demen makedekan, kapah sajan jani tepukin ngomong. Tiang tuah bisa mendep, tusing bisa ngujang buin.

          Tusing awing ban, ia malaib ngeling gelur-gelur. Tiang tusing ngerti ia kenapa. Apa kaden kenehanga saget malaib ka durin umahne, negak di beten punyan pohne gede tur tegeh. Pireng ja bedik ia ngomong kene.

“Napi iwang titiange? Kadirasa sampun med sajan titiang makedek makenyum ngae-ngae. Sujatine titiang sedih pisan, nenten wenten anak pati rungu, napi malih titiang mangkin penyakite niki sampun sayan-sayan keweh ngubadang. Leukimia. Titiang nenten purun ngarepotin rerama, nenten nyak titiang ngae timpal-timpale sedih. Pungkuran pastika tiang lakar mati! Med titiang buka kene, becikan ja titiang ngulah pati.”

          Badah! Ne gede gaene. Mesuang taji uli kantong celanane, sagetan getih suba ngarecek cara keran yeh. Mih Ratu lemet bayun tiange tuah bisa nolih dogen, tur ngeling sig-sigan. Tepukina ia kekeh, tusing maangkihan ken reramane. Mih. Ngelingne tan kodag ban cara nak kalinggihan ulian sedihne kalian kampidne.

          Pandusanga layone, makejeng mniik sarwa bunga anne jegeg-jegeg, mabaju nputih bersih, lung sajan. Jeg bagus, pangus!

          Tiang sing nawang rasane inguh tur uyang. Makejang tepuk ditu ngusud layon, kulawarga, timpalne, sambil ngeling, katimpalin ban munyin angklung.

          “Ngujang enggal gati magedi dini ngalain Meme?

          “Ampura, ampura, ampurayang Bapa ning.”

          “Meme tusing ngidayang kakene.”

          “Kadirasa nyag tangkahe nolih cening jani suba kekeh tusing ngidayang tulungin. Cening bagus pianak Bapa, ngujang cening ngae ane kene-kene. Bapa tusing percaya cening kene. Cening bangun cening, bangun!”

          “Cening, yen cening bangun jani. Buin mani lakar ajak mablanja ka Peken. Meli baju baru, meli plalianan, meli magenep ane cening dotin. Meme nyak ngatehang cening, kija ja dot ceninge. Jani bangun nae Cening! Bangun!”

          Tuah buin 3 wai mara eling teken dewek. Karasa uyang kenehe satonden inget, jani suba pedas ban ngingetang apa ane suba kalaksanayang. Uli manahe lan peningalne burem, jani suba pada-pada ceding lakar anggo ngingetang lan ningalin.

“Mimih.. ngujang ulah tiang? Napike krana gedeg tiang tuah nolih doen ri kala kene sengkala? Miih. Uyang keneh tiange! Inguh sajan! Kija lakaran tiang majalan, ampura tiang tuah bisa nolih doen, yadiastun dadi kampid anak len, kuala sing ada nulungin ngaresikin kampide ento, paragat anggone doen! Tiang tusing ngidayang ngujang, jani mara eling tiang tuah atma ane kaulah olih kampid mercapada, kuala eda sengsaya, tiang yakti nawang teken padewekan, stata dadi kampid, nah jani diastun kene, suudang malu maselselan, minab pidan lekad buin apang tusing sebet bayune, mapan makejang nadiang kampid.” PE


TAGS :

I Wayan Mardana Putra

I Wayan Mardana Putra tinggal di Lingkungan Taman II, Jalan Ngurah Rai, Kelurahan Karangasem. Mahasiswa STKIP Agama Hindu Amlapura

Komentar